maandag 19 september 2016

“Het is zo heerlijk wat je mensen op een zorgboerderij kunt bieden” (uit magazine van Stichting Ondersteuning Gehandicapten september 2016)

Op het ogenblik wordt het magazine van Stichting Ondersteuning Gehandicapten (STOG) september 2016 door uitgeverij Nolin Uitgevers B.V. uitgegeven. In deze uitgave staat een mooi en interessant artikel met als titel 'Het is zo heerlijk wat je mensen op een zorgboerderij kunt bieden'. Ook via dit medium wil uitgeverij Nolin Uitgevers B.V. het artikel naar voren laten komen.

“Het is zo heerlijk wat je mensen op een zorgboerderij kunt bieden”

Janneke en Arjan combineren het melkveebedrijf met zorg. Zij delen met anderen het bedrijf, ieder in een eigen vakgebied, een eigen rol en verantwoordelijkheid. Mede hierdoor is het al 10 jaar de ‘droombaan’ aan huis. We zijn te gast bij zorgboerderij “Bij de Pinken” in Bladel.

De ontvangst is op zorgboerderij “ Bij de pinken” meer dan hartelijk. Dit melkveebedrijf is gevestigd op Landgoed Ten Vorsel. Op deze bijzonder mooie locatie vind je een dagbesteding ten behoeve van mensen met een verstandelijke beperking. Op dit moment zijn hier 17 hulpboeren actief. Men kan “op maat komen halen” wat nodig is. De een komt voor de fysieke arbeid en krijgt door het uitmesten letterlijk ruimte in zijn/haar hoofd. Een ander wil rust- momenten en vindt voldoening in het zorgen voor de dieren.

De gemiddelde leeftijd van de hulpboeren ligt tussen de 25 en 35 jaar. Onder het motto gelijkwaardigheid en vrienden kan men aan diverse dagprogramma’s deelnemen.

De boerderijgroep is hier vijf dagen per week te vinden. De tuin- en bosgroep werkt hier drie dagen per week.

Het dagprogramma wordt onder supervisie van twee begeleiders uitgevoerd. Totaal zijn er vier gediplomeerde begeleiders en een invalkracht. Per week wordt er om beurten twee dagen op kantoor gewerkt en twee dagen buiten met de hulpboeren, daarbij wordt gekeken naar een match tussen de hulpboer en begeleider. Iedere dag heeft de begeleider even een 1 op 1 moment met de hulpboer. Gedragsverandering worden dan ook in een vroeg stadium gezien en besproken. De begeleiding is overigens op deze zorgboerderij mede op basis van zelf minder positieve levenservaringen geselecteerd, heb je zelf veel in je rugzak, kun je ook veel geven. Door oprecht te zijn in eigen gevoelens/ stemming weten ze wat ze aan je hebben.


“Geen stress, wat vandaag niet afkomt, komt morgen”

Na aankomst om 9.00 uur s’ morgens worden in de kantine gezamenlijk de werkzaamheden en de namen met daaronder een schema wat er die dag te doen is doorgenomen. Duidelijk voor iedereen. Stress is hier niet aan de orde: wat vandaag niet afkomt, komt morgen.

De werkzaamheden op de veehouderij zijn veelzijdig. Denk hierbij aan het verzorgen van de kalveren, het assisteren van de dierenarts, het schoonhouden van de hokken, onderhoud gebouwen en machines, hulp bieden op de tractor, werken op het land en in de moestuin, snoeiwerk en houtbewerking. De veehouderij is geheel vernieuwd en er is een ultramoderne “stal van de toekomst” in samenwerking met de hulpboeren gebouwd. Gevolg is dat er veel interesse is dit “koe-resort” te bezoeken, de hulpboeren assisteren dan ook met veel plezier bij de rondleidingen. Verder worden er cursussen zoals leren omgaan met geld en Engels gegeven.


Carrière is “lekker in je vel zitten”
Er is behoefte aan een veilig positieve werkervaring op te doen, vertelt Janneke. Door succeservaringen krijgt men meer zelfvertrouwen. Gehoord en gezien worden is zo van belang. In plaats dat er altijd deuren dichtgaan, krijgt men hier een groeiend zelfbeeld. Bij ons bestaat de carrière uit “ lekker in je vel zitten”, is dat het geval dan volgt de rest vanzelf.

Ook gelijkwaardigheid staat bij ons hoog in het vaandel. Verder is het hebben van visie belangrijk om tot een goed eindresultaat te komen.

De hulpboeren leren naast nieuwe taken in en rond de boerderij ook veel van elkaar. Ze ervaren hoe het is om samen te werken, assertief te zijn, grenzen te trekken…. hoe het voelt om een ander te kunnen troosten. En herkennen stap voor stap hun eigen emoties en wat ze daarbij nodig hebben. Dat is vaak accepteren van handicap en beperkingen, maar werken vooral aan het zelfoplossend vermogen”. De leiding wordt dan ook gezien als gids voor deze mensen, door warme aandacht, samenwerken en gesprekken voeren, krijgen ze houvast en sturing. De begeleiding moet elke dag observeren, signaleren en concreet ondersteunen en bemiddelen in de contacten met elkaar. Zonder begeleiding drijft iedereen op een eigen eiland rond en door te allen tijde het “wij-gevoel” uit te dragen worden er vele bruggen gebouwd. De hulpboeren zijn in staat op unieke wijze anderen te ondersteunen en hierdoor voelen ze zich een beetje familie van elkaar.

Voor iedere hulpboer is een draaiboek gemaakt, zit iemand niet lekker in zijn vel of is er sprake van een crisis dan biedt dit draaiboek hulp. Stapsgewijs worden de problemen aangepakt waarbij stap een van betekenis is: Acceptatie! Accepteer dat je in deze situatie zit dat geeft rust in je hoofd. De tools die het draaiboek verder biedt, de persoonlijke aandacht en begeleiding dragen veelal aan een spoediger herstel bij. Zo kan in geval van nood een hulpboer Janneke s’ nachts bellen, troost of een goed gesprek helpt dan echt.


“Het keurmerk is er, maar je moet het niet voelen”

Uiteraard zijn er huisregels maar het is niet altijd gemakkelijk deze heilig te houden. Het keurmerk is er ook, is noodzakelijk, maar dat moet je niet voelen. Eisen en regels zijn er maar mogen niet dagelijks vooropstaan. We streven naar gelijkwaardigheid en respect in een gemoedelijke sfeer.

Gezelligheid kent geen tijd en er worden dan ook verjaardagen en andere feestjes gevierd. Er wordt meegegaan in de belevingswereld van de hulpboer, wil iemand een koffietafel voor de overleden cavia, moet er een feestje komen omdat er twee kalfjes trouwen…het kan allemaal. Ook in gedachten een moment stilstaan bij een overleden koe komt voor. De hulpboeren geven zelf aan waar behoefte aan is, indien gewenst worden de ouders, coach of bewindvoerder hierbij betrokken. Het contact en afstemmen met iedereen verloopt goed en de verstandhouding is prima. Door nieuwsbrieven blijft men op de hoogte.

We sluiten af met een memorabele uitspraak van een van de hulpboeren:
“Ik ben altijd erg jaloers geweest op mijn zus die alles kan en alles heeft…. Gezondheid, een mooie baan, een vriend! Maar nu besef ik pas dat ik toch wel gelukkiger ben dan haar want ik heb mensen om me heen die mij begrijpen en bij wie ik mezelf kan zijn”.

Is uw interesse gewekt, kijkt u dan voor uitgebreide informatie op de website:
www.zorgboerderijbijdepinken.nl.

Er is overigens op dit ogenblik weer ruimte voor nieuwe hulpboeren.

Dit artikel is gepubliceerd in het magazine van Stichting Ondersteuning Gehandicapten en uitgegeven door uitgeverij Nolin Uitgevers B.V. Wilt u ook het magazine ontvangen? U kunt deze geheel kosteloos aanvragen bij uitgeverij Nolin Uitgevers B.V. De contactgegevens zijn te vinden op http://www.nolin-binnenhofprojecten.nl/contact/ 

1 opmerking:

  1. Zeker leuk om ook op dit platform de artikelen van Stichting Ondersteuning Gehandicapten te kunnen lezen!

    BeantwoordenVerwijderen