dinsdag 27 september 2016

“Je geeft ze het gevoel dat ze een paard kunnen sturen!” (uit magazine van Stichting Ondersteuning Gehandicapten september 2016)

Op het ogenblik wordt het magazine van Stichting Ondersteuning Gehandicapten (STOG) september 2016 door uitgeverij Nolin Uitgevers B.V. uitgegeven. In deze uitgave staat een leuk en interessant artikel met als titel 'Je geeft ze het gevoel dat ze een paard kunnen sturen'. Ook via dit medium wil uitgeverij Nolin Uitgevers B.V. het artikel naar voren laten komen.


Op het imposante terrein van Stichting Amarant te Tilburg, vind je de paard rijschool/manage van Stichting Handicap. Hoewel een aantal bewoners van Stichting Amarant gebruik maken van de paardrijlessen, werkt Stichting Handicap zelfstandig en heeft als doel om mensen met een enkel- of meervoudige beperking het plezier van het paardrijden te geven.

De inmiddels 50 jarige Ingrid van Hout is sedert medio 1999 aan de Stichting verbonden en geeft tot op de dag van vandaag nog met heel veel plezier les. Bijzonder is dat zij bij haar toenmalige werkgever in het kader van Maatschappelijk Ondernemen in de gelegenheid is gesteld deel te nemen aan een 1-jarige stageproject bij Stichting Handicap. Dit is Ingrid zo goed bevallen dat zij bij Stichting Handicap is gebleven.

Het aantal ruiters (cliënten) ligt rond de 250 per week. Er zijn zeven parttime gediplomeerde betaalde krachten, 25 stagiaires in roulerende arbeidstijden en 50 vrijwilligers – waaronder een vrijwillig bestuur- nodig om de Stichting goed draaiend te houden en voor kwalitatieve lessen borg te kunnen staan. Afhankelijk van de beperking van de ruiter biedt de Stichting Handicap paardrijlessen aan maximaal vier personen per les. Het komt echter ook voor dat de beperking zodanig is dat er een ruiter per les is ingedeeld. De leeftijden van de ruiters liggen vanaf circa 6 – tot maximaal 70 jaar.

“Het paard is een extra tool”

Ontspanning en houding is het belangrijkste. Er kan bijvoorbeeld een vergroeiing in de rug ontstaan als gevolg van een langdurig rolstoel gebruik. De ruiter zal op het paard zo rechtop mogelijk gaan zitten, immers, het bewustzijn dat de ruiter van de rug van het paard kan vallen, is er altijd nog. Het paard zelf is een extra tool doordat het zich aan de houding van de cliënt aanpast.

De ontspanning is in veel opzichten zeer waardevol. Zo blijkt dat na een aantal paardrijlessen de cliënt meer sociale vaardigheden ontwikkelt, meer zelfvertrouwen uitstraalt, een vrolijker humeur heeft en meer ontspannen is. Als voorbeeld geeft Ingrid dat een cliënt die echt niet kon fietsen na 3 paardrijlessen de fietskunst ineens machtig was. Sleutelwoorden bij dit voorbeeld: evenwicht, zelfvertrouwen en ontspannen.

Algehele ontspanning behaalt men ook zeker met het huifbedrijden. Het hoofddoel van het huifbedrijden is om meervoudig gehandicapten het plezier van paardrijden te geven. Dit gebeurt vrijwel altijd liggend, want zitten is voor deze gehandicapten vaak niet meer mogelijk.

Bij dit “paardrijden” wordt gebruik gemaakt van een z.g. huifbed. Twee pony’s lopen in een stalen frame op wielen. In het frame is een zeil gespannen boven de paardenruggen. De ‘ruiter’ ligt op dit zeil dat de paardenruggen net raakt. Door de loopbeweging van de pony’s en hun warmte wordt het lichaam van de gebruiker op een natuurlijke wijze gemasseerd. De bloedsomloop, spieren en darmen worden gestimuleerd wat onder andere vermindering van het gebruik van laxeermiddelen teweegbrengt.

Stichting Handicap biedt overigens ook een mogelijkheid tot deelname aan een dagbesteding. Mocht er bovendien binnen het gezin behoefte zijn, kunnen ook broers of zusjes van de cliënt deelnemen aan de paardrijdlessen.

“Ruiters reageren zich nooit op het paard af”.

Ingrid ervaart de laatste jaren een toenemende agressie onder de cliënten. Bijzonder echter is de rol van het paard hierin. De ruiters reageren zich nooit op het paard af maar eerder op de omgeving. Behalve de agressie is er ook een verandering in de doelgroepen. Zo melden zich op dit moment meer autistische – en verstandelijk beperkte cliënten.

Het welzijn van het paard staat altijd centraal. Een dieronvriendelijke behandeling wordt nooit getolereerd. Niet ieder paard is geschikt voor het werken met deze doelgroep. Het paard moet voldoen aan veel eisen zoals braaf, goede rug, “de hele wereld gezien hebben”, goede stap, fit en bomproef zijn. Het liefst werkt men met een ruin. De leeftijd van het paard mag niet te hoog zijn immers er wordt van het dier verwacht zo’n vijf uur per dag te kunnen lopen. De verzorging van de dieren is overigens uitmuntend. Vanzelfsprekend krijgt iedere nieuwkomer een opleiding om zo goed met de cliënten te kunnen werken.

Op dit moment zijn er 16 paarden waarvan er vijf eigenlijk de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt. Er is dus dringend behoefte aan nieuw “paarden” bloed. In uitzonderlijke gevallen wordt een paard middels een sponsor aangekocht. Mocht een particulier in het bezit zijn van geschikt paard en het dier om wat voor reden dan ook af willen staan, is de Stichting uiteraard graag bereid de verzorging over te nemen en het dier een zeer goed tehuis te bieden.

“We blijven erin geloven dat zorgverzekeraars dit in de portefeuille opnemen”.

“Als je niets te besteden hebt, is paardrijden niet mogelijk”. Om dit toch voor een grotere groep bereikbaar te laten zijn, vraagt Stichting Handicap voor een lesuur € 10,00. Het is jammer dat er tot op heden niet één zorgverzekeraar vergoeding van deze kosten in zijn/haar portefeuille opneemt, aldus Ingrid. “We blijven erin geloven dat dit in de toekomst zal veranderen”!

Natuurlijk worden er binnen Stichting Handicap ook activiteiten georganiseerd. Zo zijn de ruiters op dit moment in volle training voor een concours. De prijsuitreiking is altijd één groot feest: alle deelnemers worden allemaal eerste en krijgen dan ook allemaal de eerste prijs. Wat zijn ze trots! Na het concours vindt nog een countryfestival op de manage plaats.

Kijk op op www.stichtinghandicap.nl voor meer informatie. Heeft u interesse, neem telefonisch contact op met Ingrid van Hout.

Met dank aan Ingrid van Hout en Hannie Kuijpers voor het interview en het aanleveren van het fotomateriaal.


Dit artikel is gepubliceerd in het magazine van Stichting Ondersteuning Gehandicapten en uitgegeven door uitgeverij Nolin Uitgevers B.V. Wilt u ook het magazine ontvangen? U kunt deze geheel kosteloos aanvragen bij uitgeverij Nolin Uitgevers B.V. De contactgegevens zijn te vinden op 
http://www.nolin-binnenhofprojecten.nl/contact/ 

1 opmerking: